Noong nakaraang January 13, inilunsad natin ang bagong Vision Mission Statement ng ating parokya na nag-aanyaya sa ating lahat na magmahal sa pamamagitan ng paglilingkod. Ngayon ay binista tayo ng mga buto
Mahal naming St. Therese, pagmamahal na naglilingkod ang pangarap ng aming parokya , ito nawa ang maging bunga ng pagbisita mo sa amin. Amen.
Ngayong kapistahan ng Sto. Nino itinutuon ang ating atensyon sa mga bata. Malinaw sa ebanghelyo na ang mga bata ay modelo sa pamumuhay natin bilang Kristiyano. Sabi ni Jesus, “Tandaan ninyo ito, kapag hindi kayo nagbago at tumulad sa mga bata, hinding-hindi kay mabibilang sa mga pinaghaharian ng Diyos. Ang sinumang magpapakababa na gaya ng batang ito ay siyang pinakadakila sa mga pinaghaharian ng Diyos." [Mateo 18:3-4]
Dalawang tanong ang gusto kong sagutin natin. Una, ano ang puede nating matutunan sa mga bata? Ikalawa, ano ang puede nating matutunan sa mga bata ng ating parokya? sa mga bata ng Transfi?
Unang tanong: ano ang puede nating matutunan sa mga bata?
Sa mga bata matutunan natin na kailangan nila ng gabay, ng tutularan, ng gagayahin, at responsibilidad natin ang magbigay sa kanila ng magandang halimbawa.
Naalala ko yung patalastas dati. Sabi, “Sa mata ng bata, ang mali pagginagawa ng matanda, nagiging tama.” Responsibilidad nating gabayan ang mga bata sa pamamagitan ng pagbibigay ng magandang halimbawa sa kanila.
Ikalawang tanong: anu ang puede nating matutunan sa mga bata ng ating parokya?
Ang isang gustong-gusto ko dito sa ating parokya ay ang children’s mass, tuwing alas kwatro ng hapon kapag araw ng Linggo. Kung makakapagsimba kayo sa children’s mass mapapansin ninyo na lahat ng naglilingkod sa misa ya puro bata: lector, commentator, altar server, collector, at choir. Excited silang lahat maglingkod.
May isang magulang na nagkuwento sa akin; kasama sa children’s choir ang kanyang anak. Kuwento niya na kapag Linggo na ng hapon hindi na mapakali ang kanyang anak. Hindi na makapaghintay magpunta sa simbahan. At hindi siya papayag na hindi sila magsimba, dahil paghindi sila nagsimba hindi siya makakakanta. Excited mag-serve.
Kelan tayo huling na-excite magserve? Kelan ka huling na-excite magsimba? Kelan ka huling na-excite dahil tatanggapin mo si Jesus sa banal na komunyon? Sa mga bata ng ating parokya matututunan natin na magkaroon ng gana at sigla sa paglilingkod natin bilang mga Kristiyano.
Oftentimes children bring us joy, but in this feast of the Sto. Nino, the child Jesus, the celebration reminds us that children do not only bring joy to us, but children challenge all of us. Children demand from us that we give them good examples, that we give them heroes, that we give them virtues and values to emulate. The children of our parish challenge us to share in their excitement to serve, so that in this excitement we find life in our faith.
Ang bata ay parang batuta na papalo para matauhan ang matanda at magsimulang magbigay ng mabuting halimbawa, at maging masigla sa pananampalataya.
While in the seminary I got to read a book entitled, "Jesus Before Christianity." I never forgot the book for it opened my eyes to the reality of the challenge of Jesus turning the lives of those who follow him in first century Jerusalem upside down. It was a portrait of Jesus stripped of the dogma and doctrine that we all know today. it was a Jesus free from sentimentality and dreamy attachments that characterized most of the devotions today. It was a Jesus totally passionate about justice. It was a life-changing read. The author was a Dominican, Albert Nolan.
Yesterday, I saw a book authored by Albert Nolan. I remembered how good he was. I remembered the enlightenment that he brought into my faith [and at that time into my formation for the priesthood]. I immediately got hold of the book and read through the Foreword. Apparently, this is Albert's second book after "Jesus Before Christianity." The first one was about South Africa, aparthied and the gospel. This one, "Jesus Today", is about, so said the foreword, how the spirituality of Jesus, named as radical freedom, can liberate us today. Copyright was 2006. It was a new book. How can I let this pass? How can I let go an author that unforgettably touched my faith? I bought the book and resolved to begin with it as soon as I finish with Spe Salvi [the Pope's second encyclical].
I cannot wait to begin reading the book. So, I started with the introduction. It hits hard: "On the whole we don't take Jesus seriously - whether we call ouselves Christians or not. There are some remarkable exceptions, but by and large we don't love our enemies, we don't turn the other cheek, we don't forgive seventy times seven times, we don't bless those who curse, we don't put all our hopw and trust in God. We have our excuses. I am no saint. It is not meant for everybody, surely? It's a great ideal, but it's not very practical in this day and age."
Straightforward and truthful. I'm sure, this would be a very excitng read.
Saint Therese of the child Jesus,
Pray for us.
Let us welcome together
the Pilgrim Relic of St. Therese
along 18th Avenue, in front of the Transfiguration of Our Lord Parish,
on January 25, 2008, 8:00 in the morning.
We ask the intercession of St. Therese that the visit of her holy relic may bring upon us the abundance of God's grace and may her example of child-like trust in the Lord inspire our parish to deep faith in God and selfless service to one another.
The Pilgrim Relic of St. Therese will be in the Diocese of Cubao from January 25 to 28, 2008; Cubao Cathedral Jan. 25-26, Carmel Monastery Jan. 26-27, and Sta. Teresita Parish Jan. 27-28.
Epiphany. Pagpapakita. Pagpapakilala.
Nagpakilala ang Diyos bilang Emmanuel. Siya ay Diyos na sumasaatin, kapiling natin, kasama natin, tulad natin. Hindi siya malayo. Hindi siya nanonood. Hindi siya nagtatago. Ang Diyos na sa atin.
Minsan daw ay nagpupulong ang mga demonyo. Pinag-uusapan nila kung saan nila itatago ang Diyos para hindi makita ng tao. Sabi ng isa, “Itago natin ng pinakamataas na ulap, hindi siya makikita dun ng tao.” May tumutol, “Hindi, darating ang araw mararating ng tao ang pinakamataas na ulap at makikita nila ang Diyos.” Sabi ng ikalawa, “Itago ng pinakamataas na bundok, hindi siya makikita dun ng tao.” May tumutol ulit, “Hindi, darating ang panahon mararating ng tao ang pinakamataas na bundok at makikita niya ang Diyos.” Sabi ng ikatlo, “Itago natin sa pinakamalalim na dagat, hindi siya makikita dun ng tao.” May tumutol din, “Hindi, darating ang panahon na mararating ng tao ang pinakamalim na dagat at makikita nila ang Diyos.” Sabi ng ika-apat, “Eh saan natin itatago ang Diyos?” Sabi ng isa, “Alam ko na itago natin sa likod ng mukha ng tao. Sigurado hindi siya makikita dun ng mga tao.” At hanggang ngayon hirap pa rin ang tao na makita ang Diyos sa mukha ng kanyang kapwa.
Nagpakita ang Diyos. Nagpakita siya bilang isang sanggol, isang taong katulad nating lahat. Nagpakilala siyang kasama natin hanggang sa wakas ng panahon. Kaya nga sabi niya, “Anuman ang gawin ninyo sa maliliit nyong kapatid ay ginawa nyo na sa akin.” Ang gawin natin sa ating kapwa ay ginawa na rin natin kay Jesus.
Ang tatlong haring mago habang naghahanap sa hari ng mga Hudyo, nakatingin sa bituin. Nakatingala. Naghahanap sa langit. Pero saan natagpuan si Jesus? Hindi sa kalangitan kundi sa sabsaban. Hindi kailangang tumingala. Kailangang ibaba ang pagkatingala, dahil ang Diyos bumaba dito sa lupa.
Sa paghahanap sa Diyos hindi kailangang tumingala dahil wala siya sa alapaap. Tulad ng mga haring mago, kailangang ibaba ang pagkatingala, kailangang magpakumbaba dahil ang Diyos ay nasa ating kapwa. Ang Diyos nakatago sa mukha ng ating kapwa.
Si Jesus, nakilala ng tatlong haring mago. Si Jesus nakilala ng mga pastol. Tayo, makilala kaya natin si siya?