Coming to Church

Why do we go to the marketplace?

Business people and vendors go there to sell, to gain profit, to earn. Buyers go there get what they want or what they need. Basically, we go there to have something for ourselves.

Oftentimes, this disposition we bring with us to Church. We come to church asking ourselves what are we to gain by going there; what are we going to have in return. We come to church and wonder if what we want will be given. We come to church because we want to have.

If this is the only motivation we have in coming to church, then, we make the church a marketplace.

Even without the animals being sold; even without money changers, if the only motivation we can find in our hearts every time we go to church is to get, to receive, to gain, or to have, then, we make the church a marketplace.

And the exhortation of Jesus in the Gospel today is clear: Stop making my Father’s house into a marketplace. Stop going to church thinking only of yourselves. Stop going to church thinking only what you will get in return. How about coming to church in gratitude? In thanksgiving? Thanking the Lord for his blessings and graces, for his faithfulness, for his mercy, for family and friends, for challenges and trials that make us strong. How about coming to church ready to offer ourselves to God? Ready to offer our time, our talent, our treasure.

It is not bad to ask God what we want or what we need. But a true Christian does not end there. Or better yet, a true Christian does not start there. A true Christian starts with gratitude and the generosity before the Lord.

We do not come to church because we need something from God. We come to church because we need God, for He provides for our needs.

We do not come to church because we want something from the Lord. We come to church because we want the Lord, because in Him, there is nothing we shall want.

We do not come to church to have something from God. We come to church to be with God, for to be with Him is have everything.

We ask the Lord to grant us a heart full of gratitude and generosity. Because when we enter the church with gratitude and generosity first and foremost, then, we enter, not a marketplace, but the Father’s house.

Bundok ng Pakikipagtagpo

Umakyat si Jesus sa bundok. Ilang ulit nating mababasa ito sa ebanghelyo. Umakyat siya para magdasal. Umakyat siya para harapin ang tukso, para mangaral, para ihanda ang sarili sa pagdurusa, para ipako sa krus, para mabuhay na muli. At espesyal para sa ating parokya: si Jesus umakyat sa bundok para magbagong anyo.

Ano ba ang meron sa bundok? Ano ang hiwagang dala ng bundok? Sa banal na kasulatan ang bundok ay lugar ng presensya ng Diyos. Ang sampung utos ng Diyos ay ibinigay kay Moises sa bundok. Si Elias ay iniakyat sa alapaap habang nasa bundok. Si Jesus umakyat sa langit habang nasa bundok.

Ang bundok ay espesyal na lugar ng pakikipagtagpo ng tao sa Diyos. Kaya pala maraming retreat house sa Baguio. Kaya pala masarap manalangin sa Tagaytay. Bukod sa maganda ang klima, hanggang ngayon, tagpuan pa rin ng Diyos at tao ang bundok.

Pero puede namang hindi pisikal ang tagpuang ito. Puede namang hindi pisikal ang bundok. Hindi naman kailangang mag-Baguio o mag-Tagaytay para lamang makipag-usap sa Diyos. Itong simbahang ito puede maging bundok, kung saan puede nating makatagpo ang Diyos. Itong parokyang ito puede maging bundok kung saan puede tayong magbagong anyo at marinig ang tinig ng Ama.

Kapag bago pumasok sa opisina, o sa eskuwela, o magpunta sa palengke ay naglalaan tayo ng panahon para magsimba o dumaan dito sa simbahan, bilang paghahanda sa maghapon, ang simbahang ito ang ating bundok. Kapag lumuluhod tayo dito sa harap ng tabernakulo at humihingi ng lakas para mapaglabanan ang tukso, para huwag maligaw ng landas, ang simbahang ito ang ating bundok. Kapag nagbubukas tayo ng puso at kalooban sa bawat pagdiriwang ng misa upang maitanim ang punla ng pagbabago at katapatan, ang simbahang ito ang ating bundok.

Hindi na kailangang lumayo. Kailangan lang pumasok… sa simbahang ito. Kung si Jesus ay umakyat ng bundok upang manalangin, mangaral, magbagong anyo, harapin ang krus, at muling mabuhay, tayo ay may simbahan para maging bundok ng pakikipagtagpo kay Jesus. Para sa ating mga taga-Barangay San Roque ang simbahang ito ang ating bundok. Sa simbahang ito naghihintay ang Diyos para tayo'y pumasok at makipagtagpo sa Kanya.

Katawan ni Kristo

CORPUS CHRISTI. Sa English – Body of Christ; sa Pilipino – Katawan ni Kristo. Kung ating susuriin may tatlong pinatutungkulang kahulugan ang Corpus Christi o ang Katawan ni Kristo.

Ang una ay ang katawan ni Kristo na ipinanganak ng Mahal na Birheng Maria. Ang katawang inihiga sa sabsaban. Ang katawang nagpaiwan sa templo ng Jerusalem. Ang katawang lumaki at tumanda, hanggang buhusan ng tubig ni Juan Bautista sa ilog Jordan. Ang katawang nagpagaling ng mga maysakit, nagpatawad sa mga makasalanan, nagbigay ng pag-asa sa mga maralita, nagpakain sa mga nagugutom, nagpainom sa mga nauuhaw. Ang katawang ipinako sa krus para sa iyo at para sa akin. Ang katawang inilibing sa isang kuweba, at muling nabuhay sa ikatlong araw. Ito ang katawang ipinanganak ng Mahal na Birheng Maria.

Ang ikalawa ay ang katawan ni Kristo sa Sakramento ng Eukaristiya. Sa kapangyarihan ng Espiritu Santo, ang tinapay na mula sa lupa at bunga ng ating paggawa ay na nagiging katawan ni Kristo, ang tinapay ng buhay na nagbibigay ng buhay sa lahat. Ang pagkaing tinatanggap natin sa banal na komunyon. Ito ang katawan ni Kristo kung saan sumasagot tayo ng Amen.

Ikatlo at panghuli, ang katawan ni Kristo na binubuo ng lahat ng sumasampalataya sa kanya. Isinulat ni San Pablo na ang bawat isa sa atin ay iba’t ibang bahagi ng iisang katawan, at ang ating ulo ay si Kristo. Kaya tayo ay katawan ni Kristo. Ang bawat bininyagan ay kabahagi ng katawan ni Kristo. Ang simbahan ay katawan ni Kristo. Ikaw at ako ay bahagi ng iisang katawan ni Kristo. Tayo ang mga bahagi, si Jesus ang ulo.

Iyong una ginanap ng ng Diyos. Sa pagkakatawang tao ni Jesus nakilala natin ang Katawan ni Kristo. Diyos ang kumilos upang matupad ito.

Iyong ikalawa ginaganap ng Diyos sa tuwing tayo ay magdiriwang ng misa. Sa bawat Eukaristiya ang tinapay ang nagiging katawan ni Kristo, na tinatanggap natin sa komunyon. Diyos ang kumikilos upang magpatuloy ito.

Iyong pangatlo kahit pinag-isa na tayo sa iisang Katawan ni Kristo sa ating binyag, hindi pa kumpleto kung hindi tayo kikilos. Ang kaganap ng pagiging bahagi natin ng Katawan ni Kristo nakasalalay sa ating pakikiisa sa biyaya ng Diyos. Sa awa ng Diyos, tayo ang tutupad ng pagiging Katawan natin ni Kristo.

Tayo ay bahagi ng Katawn ni Kristo kung ang ating kamay ay magiging kamay ni Kristo na handang dumamay sa mga dukha. Tayo ay bahagi ng Katawan ni Kristo kung ang ating bibig ay magiging bibig ni Kristo na handang magbigay ng pag-asa sa nalulumbay. Tayo ay bahagi ng Katawan ni Kristo kung ang ating tenga ay magiging tenga ni Kristo na handang makinig sa salita ng Diyos at sa hinaing ng mga nangangailangan. Tayo ay bahagi ng Katawan ni Kristo kung ang ating mga paa ay magiging paa ni Kristo na handang hanapin ang mga naliligaw ng landas.

Ang Katawan ni Kristo ay nakita natin nung siya ay nagkatawang tao. Ang katawan ni Kristo ay tatanggapin natin sa misang ito. Ang Katawan ni Kristo ay mabubuhay sa mundong ito kung sa araw-araw bawat isa sa atin ay sisikaping maging mabuting Kristiyano.