Wednesday, April 8, 2009

Ang Panginoong Lingkod

Evening Mass of the Lord's Supper

Sa Huling Hapunan, nangyari ang isang mahalagang himala ni ginawa ni Jesus, na hanggang ngayon ay pinakikinabangan natin - ang himala ng katawan at dugo ni Kristo sa anyo ng tinapay at alak. Sa pagmamahal ni Jesus, tuwing tayo’y magkakatipon upang magdiwang ng Eukaristiya, binabago ni Jesus sa kapangyarihan ng Espiritu Santo ang tinapay at alak upang maging kanyang katawan at dugo para sa ating kapakinabangan.


Pero hindi lamang tinapay at alak ang binago ni Jesus noong Huling Hapunan. Isa pang mahalagang pagbabago ang ginawa ni Jesus na narinig natin sa ebanghelyo ngayon tungkol sa paghuhugas ni Jesus ng paa ng kanyang mga alagad – ang Panginoon naging tagapaglingkod; the master becomes the servant; the Son of God becomes the servant of all. We are all masters of our own lives, but Jesus transforms us into servants of one another. We become more like Jesus if we are servants more than masters. Our willingness to stoop down, be humble and serve witness to who the real master is. No one is greater than Jesus. So, if Jesus stooped down and washed the feet of his disciples who are we to refuse stooping down and wash each other’s feet.


Inanyayahan natin ngayon ang ilan sa mga tatay ng iskolar ng ating parokya. Labing dalawa po silang nandito ngayon. Sila po ang huhugasan ko ng paa mamaya. Sa pakikipag-usap ko sa kanila, lahat po sila ay nagpapasalamat dahil natutulungan natin sila sa pag-aaral ng kanilang anak. Pero ngayong gabi, ako po ang magpapasalamat sa kanila, dahil sa pamamagitan nila natutupad natin ang hangarin ni Jesus na tayo ay makapaglingkod.


Salamat sa inyo dahil tinanggap ninyo ang tulong na galing sa ating parokya. Palagay ko hindi ninyo alam, pero dahil pumayag kayong magpatulong, kayo ay naging biyaya sa pamayanang ito upang kahit paano ay matupad ang paanyaya ni Jesus na maging lingkod ang lahat.


Mga kapatid, kung paano patuloy na binabago ni Jesus ang tinapay at alak upang maging kanyang katawan at dugo, idalangin natin sa Diyos na patuloy nya ring baguhin ang ating buhay upang tayo’y maging tunay na tagapaglingkod sa bawat isa. Amen.

Saturday, April 4, 2009

Deal or No deal!

Palm Sunday of the Lord's Passion


Sabi ng mga eksperto sa Bibliya, yung mga taong nagwelcome kay Hesus sa pagpasok sa Jerusalem, sila din yung nagpapako sa kanya sa Kalbaryo. Yung mga taong sumigaw ng Hossanna, sila din yung mga taong sumigaw ng “Ipako siya sa krus!” Ang mga tao ay natuwa sa mga kababalaghang ginawa ni Jesus, sa mga maysakit na kanyang pinagaling, sa mga patay na kanyang binuhay, sa mga talinghaga at pangaral na kanyang ipinahayag. Subalit, nagpadala din sila sa udyok ng mga Skriba at mga Pariseo na ipaligpit si Jesus. Wala silang isang salita. Wala silang matibay na pagpapasya.


Mga kapatid, pagkatapos nating maglakbay ng halos 40 araw ng kuwaresma, pagkatapos magpalagay ng abo sa noo, pagkatapos mag-ayuno, mag-asbstensya, manalangin, magkawanggawa, mag-daan ng krus, pagkatapos ng ilang mga sermon, pangaral, recollection at retreat ngayong kuwaresma, sa bandang huli kailangan nating magdesisyon. Kailangan nating magkaroon ng matibay na pagpapasya. Tatanggapin mo ba ang paanyaya ni Jesus na pagbabago o magbibingi-bingihan ka na lang? Susunod ka ba sa paanyaya ni Jesus o magbubulag-bulagan ka na lang? Tatanggapin mo ba ang bagong simula na bigay ni Jesus o babalik na lang sa dati?


We are bystanders in the suffering and death of the Lord. We cannot remain mere hearers of the words of Jesus, nor mere watchers to his actions. We are called to become believers, to become followers. Now is the time to decide – accept or reject Jesus; deal or no deal!

Friday, April 3, 2009

a problem of timing

From the gospel yesterday: "they picked up stones to throw at him; but Jesus hid and went out of the temple area."

From the gospel today: "they tried again to arrest him; but he escaped form their power."

From the gospel tomorrow: "So from that day on they planned to kill him. So Jesus no longer walked about in public among the Jews..."

Was Jesus running away from the his cross? Was Jesus fleeing from his mission? from offering his life?

The gospel of John tells us why: because "the hour has not yet come."

Jesus is so attuned to the heart and mind of the Father that lives according to God's time. Not the time of the Scribes and Pharisees, nor of the Jews, nor his time, but according to God's time.

This is something that we should learn from Jesus. I beleive many of our problems are brought about by problems in discerning the "right time." Things will be simple if we know how keep quiet and when to talk. Things get complicated when we talk when we should have keep quiet and kept silent when we should have spoken out. Things get our of hand when we act when we should have waited and waited when we should have acted. A problem of timing - not our own but God's.

Only a prayerful person can be sensitive to the inspiration of the Holy Spirit, that reveals to us the "right time" of God.